Weemoed

Weemoed

Ik zit te kijken in mijn fotoalbum
en kom foto's tegen van dierbaren. 

Van reeds overgegane familieleden
die hier niet meer lijfelijk aanwezig zijn.

Herinneringen komen boven,
ik zou nog zoveel willen zeggen.

Dat dat niet meer op de tastbare manier
kan dat doet me best wel pijn.

Ik zou nog zo graag wat dingen
die gebeurd zijn willen bespreken.

Hen even vast willen houden, een kus
en een knuffel willen geven.

Tranen stromen over mijn wangen,
het zijn tranen van verlangen.

Verlangen naar een stap terug in de tijd
zodat ik van mijn weemoed wordt bevrijd.

Maar ook dat soort emoties
horen bij het leven.

Afscheid, verdriet, gemis en loslaten,
ik kan het wel een plaatsje geven.

Er zullen altijd nog onuitgesproken
woorden achterblijven.

Het verlangen om dat te uiten
doe ik dan maar door middel van dit schrijven.

©Maria

~*~